Ana içeriğe atla

Nitelikli

Kelimelere karşı duygular

"Bir insana değer vermek, özen göstermek, ona kıymetli olduğunu hissettirmekte bir "kültürdür". Bunun eğitimi yoktur. Kitaplarda yazmaz. Yolu "insan olmaktan" geçer." Doğru mu sizce? Karşında sana hisleriyle bakan bir insanla yolunun kesişebilmesi, ona değer vermek, özen göstermek ve en önemlisi de bunu ona doğru hissettirmek gerçekten öğretilebilen ya da sonradan gelişebilen bir özellik değil bence. Bu tamamen kişinin içinde barınan bir olgu. Hisleriyle konuşan bir insan bulmak, bunu net bir şekilde yansıtmak ve hissettirmek... Sadece bir ses dalgasından ibaret olmayan, karşındakine bunu hissettirebildiğin her kelime; kıymetini bilen için o kadar değerlidir ki... Bunun ne kadar özel olduğunun yaşanmadan bilinebileceğini düşünmüyorum.  Peki sadece kelimelerden ibaret olan bir iletişim olsa ama duygu olmasa ya da bu tek taraflı olsa? Bunun duygusu olan için anlamı nedir? Ya da duygusu olmayan için ne ifade eder?  Duygusu olan hep umut eder. Duygusu olmayan ...

Yola çıkarıp başka yöne gidenler...

 Koşmak istersin ama adım bile atamazsın...

"Aklının ucuna oturup kendimi bekledim; gelmedim, gelmedim , gelmedim..." demiş Cemal Süreya. Ne güzel anlatmış o an ki duyguları.
Kış mevsimine direnmeyen yapraklar gibi olmak lazım aslında. Baharın bittiğinin farkına varıp belki de en iyisidir düşmesi gereken yaprağı bırakmak. Belki sonra yeni bir baharla açar yapraklar yeniden değil mi? Daha güzel, daha yeşil belki de ne dersiniz? Hem daha sağlam olur bu sefer kim bilir... Hep kış mı olacak yani, değil mi? Bahar da gelir elbet... Gelsin nolur... Gelsin artık...
Kulağımda " Olsun" şarkısı çınlarken Cem Adrian & Halil Sezai içimden geçenlerdi bunlar.
" Sana bi' söz yazdım bugünYolladım rüzgarlaİçinde göz yaşı vardıKüçücük bir kadınla"
" Sana bi' söz yazdım bugünYolladım rüzgarlaİçinde göz yaşı vardıKüçücük bir adamla"



Yorumlar

Popüler Yayınlar