Ana içeriğe atla

Nitelikli

Aşkın şarjı var mıdır?

Çok güzel olmaz mıydı? Düşünsenize aşkınız gücü azaldığında hemen koşarak şarja takıyorsunuz ve hoopp yine ilk gün ki heyecanla devam edebiliyorsunuz. Gerçek dünyada bunu yapabilmeyi çok isterdim. Biliyorum ilişkiler böyle bir dinamikle yürümüyor, evet arkadaşlar farkındayım. Merak etmeyin... Sadece bence güzel olurdu. Çünkü gerçekten sevdiğiniz ve birlikte olmaktan mutlu olduğunuz biri var hayatınızda ve ona göre gücünüz azalmış ya da sevmenize rağmen sizin gücünüzün azaldığını hissediyorsunuz. Bunu hemen düzeltme fırsatını istemez miydiniz?   Ben çok isterdim... Belki şarja takma gibi tek bir aksiyon ile işleri yoluna sokamayabiliriz ama her iki tarafta isterse bir yol bulunabilir. Onca vakit ve yaşanmışlıktan sonra hepsini sadece batarya zayıfladı diye çöpe atmak benim kendi adıma yapmayı tercih etmeyeceğim bir şey. Ama tabii karşınızda sizi gerçekten istemeyen biri varsa zaten onca yaşadığınız şey de sadece sizin yaşadıklarınızdan ibarettir. Birlikte yaşadık diye düşündüğünüz her a

Boş insanlar...

 

Bir insanın bir gün öncesinde sizinle vakit geçirip, size sevgilim diyerek sizinle ilgilenip ertesi gün bir anda yok olması nasıl bir kavram karmaşasıdır cidden. Bir insan karşısındaki insana sevgilimsin deyip, ertesi gün sadece “Günaydın” diye mesaj atıp sonraki gün nasıl yok olabilir? Koca bir sessizlikle başbaşa kalırsınız...

Cidden anlam veremediğim o kadar soru var ki... Bu nasıl bir yapıdır? İlişki bile denilmeyecek bir iletişim biçiminden bile bir tık yaklaşılınca korkan ve bir anda sonsuzluğa karışan bir karakterde olmak... Bu hayatta daha neler görmemiz gerekiyor? Daha nasıl değişik tiplerle uğraşmalıyız ki gerçekten ilişki yaşamayı denemekten bile vazgeçer hale gelmeden huzurlu, mutlu bir ilişki ihtimalini yakalayabilelim? Bunun olabileceğine artık gerçekten ümidim kalmadı benim. Bu insanlar nasıl yetişiyor? Nasıl tip beyin hücrelerine sahip ya da gerçekten sahip mi? O da ayrı bir soru tabii... Ben saygısız, bencil, duyarsız ve yalancı insanların bu kadar çoğunlukta olduğu bir toplumda sağlıklı ilişki nasıl yaşanır, bırakın ilişkiyi sağlıklı bir iletişime nasıl geçilir artık akıl sır erdiremiyorum. O kadar yorucu ki , o kadar yıpratıcı bir süreç ki... Tabii bu dediğim süreç sadece gerçekten insan olanlara, duyguları olanlara, ciddi bir iletişim, ilişki beklentisi olanlara, karşısındakini insan yerine koyanlara...

Geri kalan insan müsveddesi kılıklılar için yaşam biçimi olarak benimsenmiş bu kişiliksiz tavırlar gayet normal. Ama düşünürseniz kendi seviyeleri için doğrudur, gayet normaldir. Seviye olmadığından...

Neyse öfkemi nasıl ne kadar kussam da rahatlayamayacağım bir yazı konusu bu dostlar. İnanın ben yoruldum, eminim benim gibi yorulan, tükenen, ümidini yitiren bir çok insan var hayatta. Bu tip insanlara kapıyı gösterin ve suratlarına çarpın gitsin. Size nasıl hissettirdiklerini unutmayın.Sizi nerede yapayalnız ve kafanızda bir ton soru işaretiyle nasıl bırakıp hayatlarına hiçbir şey olmamış gibi devam ettiklerini UNUTMAYIN! Gerçekten ilgili olan insanlar sizi yok saymaz, korkmaz, bahane bulmaz, yalan sölemez, yok olmaz ve sizi alternatif yapmaz.

Kendinize bir iyilik yapın ve bu tipleri kendi doğal habitatlarında kendi kalitesizlik seviyelerinde ki  insanlara bağışlayın.



 


Yorumlar

Popüler Yayınlar