Ana içeriğe atla

Nitelikli

Kelimelere karşı duygular

"Bir insana değer vermek, özen göstermek, ona kıymetli olduğunu hissettirmekte bir "kültürdür". Bunun eğitimi yoktur. Kitaplarda yazmaz. Yolu "insan olmaktan" geçer." Doğru mu sizce? Karşında sana hisleriyle bakan bir insanla yolunun kesişebilmesi, ona değer vermek, özen göstermek ve en önemlisi de bunu ona doğru hissettirmek gerçekten öğretilebilen ya da sonradan gelişebilen bir özellik değil bence. Bu tamamen kişinin içinde barınan bir olgu. Hisleriyle konuşan bir insan bulmak, bunu net bir şekilde yansıtmak ve hissettirmek... Sadece bir ses dalgasından ibaret olmayan, karşındakine bunu hissettirebildiğin her kelime; kıymetini bilen için o kadar değerlidir ki... Bunun ne kadar özel olduğunun yaşanmadan bilinebileceğini düşünmüyorum.  Peki sadece kelimelerden ibaret olan bir iletişim olsa ama duygu olmasa ya da bu tek taraflı olsa? Bunun duygusu olan için anlamı nedir? Ya da duygusu olmayan için ne ifade eder?  Duygusu olan hep umut eder. Duygusu olmayan ...

Hayaller ve Hayatlar




Hayatımız hayal kurup gerçekleştirmeye çalışmakla , olmayınca da hayal kırıklığını yaşayıp tamir etmekle geçiyor. Olunca pembe bulutlar üzerinde süzüldüğümüz , olmayınca dipsiz kuyularda iyileşmeye çalıştığımız durumlar... Hayat hep tek düze değil elbet. Alma verme dengesi diye bahsettiğimiz şey hayatın her alanında geçerli. Hep mutlu olamayız ya da hep mutsuz olmamalıyız. Her duygunun bir dengesi olmalı hayatlarımızda ki; çemberde dönen hamster misali olduğumuz yerde dönüp durmayalım. 


Mümkün olduğunca pembe bulutlarda takılabileceğimiz, arada sırada grileri de çok sorun etmeden kabullenişe geçip bu adımları da sabırla atlacağımız hayatlara...







 

Yorumlar

Popüler Yayınlar