Ana içeriğe atla

Nitelikli

Orada olamayışlar...

Belki aldatmadı ya da en azından sen öyle düşünüyorsun ama ona en ihtiyacın olduğu zamanda ortadan kayboldu. Yüzüne karşı yalan söylemedi belki ama bakın belki diyorum yinede suskunluğuyla değerini sorgulattı. Sesini yükseltmedi ama kayıtsızlığı tüm tartışmalardan daha yüksek sesle bağırıyormuş gibi hissettirdi. Sadakat kurallarını çiğnemedi belki(!) ama seni sevmenin bir yük olduğunu sana hissettirdi. Her yara ihanetten gelmez. Arkana baktığında sevdiğinin sis bulutu olduğunu görmek en büyük yaradır. Hepimiz ilişkilerimizde çeşitli roller oynarız ve ilerledikçe öğreniriz. Bazen görürüz ki en acı veren şey birinin yaptıklarında değil yapamadıklarındadır ya da yapmayı seçmediklerindedir... Ve belki şuana kadar fiziki olarak aldatmamış olması canınızın acımadığı anlamına gelmez. Bazen bir ilişkiyi bitiren şey ihanetten çok, ihmal oluyor. Göz göze gelememek, kalpten konuşamamak, sarılamamak,elini tutmaktan bile imtina etmek... Sevgi ve samimiyet eksikliğini iliklerinize kadar hissetme...

Baharda çiçeklenmek


İçinizin çiçek açması ne güzel bir histir bilir misiniz? Böyle yürürken suratınızda bir farketmeden tebessüm oluşur, otururken içiniz kıpır kıpır olur, aklınız o hep sizin içinizde çiçekler açtıran insandadır. Bir bakmışsınız ki içiniz bir çiçek bahçesine dönmüş ondan aldığınız enejiyle, ışıkla, sevgiyle, aşkla, ilgiyle ve daha niceleriyle...

Sonra ne olur peki? O çiçekler her yanınızı sarar ya , o kadar mutlusuzdur ki... Hiç solmamasını temenni edersiniz. İçiniz burkulur acaba solar mı düşüncesiyle bile... Karşı taraftan alınan her ne gücü ise ; ister elektrik deyin, ister enerji deyin, ister etki deyin nasıl tanımlamak istiyorsanız öyle tanımlayın o şey var oldukça ve sizi mutlu ettikçe içinizdeki çiçekler yaşamaya devam eder. Adımını attığınız yerde papatyalar yeşermeye başlar... Taa ki o enerji yok olana kadar. O enerji neden mi yok olur? Karşınızdaki değiştikçe ya da belkide kendi gerçekliğini daha fazla saklayamayıp size onu yansıtmaya başladığında ya da en acısı size artık çiçek açtıracak duygular beslemediğinde o enerji tek taraflı bir iletişime dönüşür. Siz çiçeklerinizi soldurmamaya çalışırken, karşı taraf onların üstüne basıp ezmeye başlar. Çok acıdır ve çok acıtır. Bilirim...

Nedenini ararken bir yandan çiçeklerinize sahip çıkmaya çalışmak sizi yorar, yıpratır ve sonunda parçalara ayırır. O nedendir ki size tavsiyem eğer karşı taraf kopmuşsa, gitmekse tek çabası tutmayın. Tutmayın ki bin parçaya bölünmeyin, boşa çaba harcamayın. Alın karşınıza konuşun o insanla olur mu? Hislerinizle kendiniz boğuşmaya kalkmayın. Sorun, öğrenin, anlayın, en azından anlamaya çalışın. 

Karşı tarafın ve sizin ortada buluşmayı başarmanız, o çiçeklerin belki de olduğundan daha kuvvetli köklenerek büyümesini sağlar kim bilir? Ya da belkide en başından o çiçeklerin solup, yerine yenilerinin yeşermesi için yer açılması gerekiyordur. Hepsi olasılık...

Baharda açan çiçekler gibi olan hassas duygularınıza sahip çıkın. Kimseye ezdirmeyin. Konuşun, anlatın, anlamaya çalışın ama gerekiyorsa da bırakın... Bırakın ki tekrardan yeşerebilsin kalbiniz. Olur mu? 

Hep daha güzel ,daha sağlam ve kalıcı çiçekler açmak niyetiyle... O insanı bulmanız ümidiyle dostlar... Hepimiz için dileğim budur.🙏







 

Yorumlar

Popüler Yayınlar