Bir bakıp çıkacaktım insan türleri hakkında ne düşünüyorsunuz? Yani biraz açayım konuyu şöyle ki; hani bazı insanlar vardır ilk tanışma aşamasında aldıkları aksiyon haricinde hiç bir hareket yapmazlar. Hani böyle oh tamam başlangıçta bir kımıldadım zaten gerisine gerek yok stili... Amaç sadece biraz vakit geçirmektir, ötesi yoktur. Karşıdaki insan anlamaya çalışır ; e hani bir girizgah haricinde hareketsiz durmakta neyin nesi diye bir sorgular, belki atak bir insan ise bir iki hamle de o yapar belki kımıldanma emaresi görebilir ümidiyle ama nafile...
Sonra kafanızdan geçen "sanırım ilgisini çekmedim" düşüncelerinin aksine olayın gerçeği; ilgili insan sadece sizinle değil bir çok insan ile aynı anda iletişimde olduğu için size sıra bir türlü gelmez. O uzun listede hele alt kısımdaysanız bir de, size belkide hiç sıra gelmeden ilgili şahıs yok olur gider kısa bir süre içinde. E tabii vakit yetmiyor çünkü bu arkadaşlara, onca insan tabii kolay mı...
Bu nedenle bu bir selam verip çıkacaktım, bir öpüp gidecektim edasıyla geldiğini anladığınız, çabanızın zerresine değmeyecek insanları hayatınızda tutmayın. Siz de bir şey yapmayın demiyorum. Yapın tabii içinizden geliyorsa sizde çaba gösterin ama sınırını bilin. Kendinizi bu garip mantıksızlık içinde yaşayan, etik yoksunu beyinlerden uzak tutun. Sizin ilginize, hassasiyetinize, insanlığınıza değmeyecek varlıklar için enerjinizi hiç harcamayın. Bırakın herkes kendi seviyesinde oksijenle buluşsun.
Herkesin bir gün gerçekten en azından hak ettiğine inandığına yakın bir seviyede bir insanla yollarının kesişmesi ve değer bilen davranışlarla iletişim yürütebilmesi dileğiyle...
Yorumlar
Yorum Gönder