Ana içeriğe atla

Nitelikli

Kelimelere karşı duygular

"Bir insana değer vermek, özen göstermek, ona kıymetli olduğunu hissettirmekte bir "kültürdür". Bunun eğitimi yoktur. Kitaplarda yazmaz. Yolu "insan olmaktan" geçer." Doğru mu sizce? Karşında sana hisleriyle bakan bir insanla yolunun kesişebilmesi, ona değer vermek, özen göstermek ve en önemlisi de bunu ona doğru hissettirmek gerçekten öğretilebilen ya da sonradan gelişebilen bir özellik değil bence. Bu tamamen kişinin içinde barınan bir olgu. Hisleriyle konuşan bir insan bulmak, bunu net bir şekilde yansıtmak ve hissettirmek... Sadece bir ses dalgasından ibaret olmayan, karşındakine bunu hissettirebildiğin her kelime; kıymetini bilen için o kadar değerlidir ki... Bunun ne kadar özel olduğunun yaşanmadan bilinebileceğini düşünmüyorum.  Peki sadece kelimelerden ibaret olan bir iletişim olsa ama duygu olmasa ya da bu tek taraflı olsa? Bunun duygusu olan için anlamı nedir? Ya da duygusu olmayan için ne ifade eder?  Duygusu olan hep umut eder. Duygusu olmayan ...

Derdine yanmalar...



Siz derdinize yanarken, karşı tarafın umursamaz bir şekilde hayatına kaldığı yerden sanki dünyalar benim havasında devam etmesi sizde ne gibi bir his uyandırır?

Genel olarak belirtilen hisler; öfke, sinir, mutsuzluk, nefret gibi duygular oluyor. Haklı olarak siz üzülürken karşı tarafın bu tavrına sevinemezsiniz zaten, bunda bir gariplik yok. Yalnız olay şurada değişiyor. Siz duygunuzu yaşayın tabii ama hayatınızın odak noktası haline getirmeyin. Demesi çok kolay farkındayım. Gel yaşa gör, ondan sonra konuş diyenleriniz olacaktır, eminim. Yaşadım gördüm arkadaşlar, hemde birden fazla... Zamanında kendimi çok üzdüğümde oldu, olmayacak kişiler için zamanımı çöpe attığımda oldu... Yapılıyor bunlar, bazı insanlar özellikle benim gibi olanlar size sesleniyorum. Her kim ne derse desin illa yaşayıp, deneyimleyip anlayan kesim biraz daha zorlanıyor bu konuda ama yapacak bir şey yok. Yaşanacak yaşanıyor ve sonunda dersler alınıp, cebe atılıyor. 

Önemli olan nokta sizin sınır çizebilmeniz. Çünkü bilemezsiniz belki şuan üzüldüğünüz, perişan olduğunuz konu her ne ise her kim ise belki sizi kendinden kurtarıyordur değil mi? O yüzden üzüntünüzü yaşayın ama kendinizi o konu ne ise onunla kıyaslamayın. Herkes kendine yakışanı, kendine ait olanı gösterir davranış olarak. Sizde üzüntünüzü göğüsleyin, sindirin ve hayatınıza bir dersi daha aldım cebime koydum düşüncesiyle devam edin. Edin , edebildin ki bu tip davranışlar ile karşısındakini üzen insanlar da kendilerinin aslında gerçek değerinin bir hiç olduğunu zamanla anlayabilsin. Doğal habitatlarında sadece yok olmaya mahkum olduklarını görebilsinler.

Siz siz olun kendinizi hiç bir şey, hiç bir konu ve hiç kimse için yakmayın. 
Onlar yansın dertlerine sizi kaybettikleri için 😋




 

Yorumlar

Popüler Yayınlar