Ana içeriğe atla

Nitelikli

Kelimelere karşı duygular

"Bir insana değer vermek, özen göstermek, ona kıymetli olduğunu hissettirmekte bir "kültürdür". Bunun eğitimi yoktur. Kitaplarda yazmaz. Yolu "insan olmaktan" geçer." Doğru mu sizce? Karşında sana hisleriyle bakan bir insanla yolunun kesişebilmesi, ona değer vermek, özen göstermek ve en önemlisi de bunu ona doğru hissettirmek gerçekten öğretilebilen ya da sonradan gelişebilen bir özellik değil bence. Bu tamamen kişinin içinde barınan bir olgu. Hisleriyle konuşan bir insan bulmak, bunu net bir şekilde yansıtmak ve hissettirmek... Sadece bir ses dalgasından ibaret olmayan, karşındakine bunu hissettirebildiğin her kelime; kıymetini bilen için o kadar değerlidir ki... Bunun ne kadar özel olduğunun yaşanmadan bilinebileceğini düşünmüyorum.  Peki sadece kelimelerden ibaret olan bir iletişim olsa ama duygu olmasa ya da bu tek taraflı olsa? Bunun duygusu olan için anlamı nedir? Ya da duygusu olmayan için ne ifade eder?  Duygusu olan hep umut eder. Duygusu olmayan ...

Ok misali...


Kalbinizden geçenler karşı tarafa bir ok misali saplanırsa? Ya da tam tersi? Karşılıklı olarak aynı duyguları paylaşmanın keyfi paha biçilmezdir. Ciddi anlamda eğer bu şansı yakalarsanız; dünyada mutlu bir anın tadını çıkarmak için daha ne ister ki insan? O kadar özeldir ki bu... En azından bu hissin kıymetini bilenler için diyelim...

Duyguların karşılıklı olması günümüzde az rastlanan bir durum haline geldi. Ne acıdır ki bu böyle... Gerçekliği ve geçerlilik süresi tartışılır oldu hep. Çünkü genelde hızlı başlayan, hızlı tüketilen ve acısıda genelde sadece tek tarafa yüklenen ilişkiler var günümüzde...İlişki demekte doğru mu şuan bilemiyorum. Bir taraf için ilişki olan şey diğer taraf için sadece miadı olan bir iletişim olabiliyor. Üzücü...

İlişki,iletişim ne derseniz deyin ama sonuç genelde hep aynı oluyor. Sürekli bir taraf zarar görüyor, diğer taraf ise hayatına hiç bir şey yokmuşcasına devam edebiliyor. İlişkilerde karşılıklı aynı anda aynı ivmeyi hissetmek bu aralar özellikle en büyük ödül haline geldi. Sizin cümlelerinizi tamamlayan, aklınızdan geçenleri adeta okuyabilen, baktığında gözünüzün içini güldüren o hisler artık neredeyse yok denecek kadar az. 

Bu nadir yakalanan hisleri yakalayınca sıkıca tutunun onlara olur mu? Ne birbirinizi ne de o hissettiğiniz duyguları bırakmayın. Bırakmamak için birbirinize alan tanıyın, saygı duyun, birbirinizin hayatında olun, her anı paylaşın ama tek başınıza da var olun. Bu hisler ancak böyle ayakta kalabiliyor. 

Yakalayınca bırakmayın, ne olur çabalayın ve bırakmayın. Bırakmamayı seçin...🙏





 

Yorumlar

Popüler Yayınlar