Ana içeriğe atla

Nitelikli

Kelimelere karşı duygular

"Bir insana değer vermek, özen göstermek, ona kıymetli olduğunu hissettirmekte bir "kültürdür". Bunun eğitimi yoktur. Kitaplarda yazmaz. Yolu "insan olmaktan" geçer." Doğru mu sizce? Karşında sana hisleriyle bakan bir insanla yolunun kesişebilmesi, ona değer vermek, özen göstermek ve en önemlisi de bunu ona doğru hissettirmek gerçekten öğretilebilen ya da sonradan gelişebilen bir özellik değil bence. Bu tamamen kişinin içinde barınan bir olgu. Hisleriyle konuşan bir insan bulmak, bunu net bir şekilde yansıtmak ve hissettirmek... Sadece bir ses dalgasından ibaret olmayan, karşındakine bunu hissettirebildiğin her kelime; kıymetini bilen için o kadar değerlidir ki... Bunun ne kadar özel olduğunun yaşanmadan bilinebileceğini düşünmüyorum.  Peki sadece kelimelerden ibaret olan bir iletişim olsa ama duygu olmasa ya da bu tek taraflı olsa? Bunun duygusu olan için anlamı nedir? Ya da duygusu olmayan için ne ifade eder?  Duygusu olan hep umut eder. Duygusu olmayan ...

Sepetinizde kalp var


İkili ilişkilerde kalbiniz ne durumda? Online alışverişte gibi kalbiniz bir sepette mi dolaşıyorsunuz? Her an başka bir ürünle değiştirilebilme tehlikesi ile başbaşa mısınız?  Karşı taraftan ne gibi bir davranış biçimi alıyorsunuz?  

Kalbinizin her an değiştirilebilir bir ürün muamelesi görme hissi gerçekten hissedebilen, sevebilen, değer verebilen, tanımaya çalıştığı insana en azından insan muamelesi yapıp ona hislerini açan insanlar için çok üzücüdür, bilirim... 

Kalbiniz sepette dolaşma hissini size yaşatan bir insanla ne işiniz var peki? Hep bir umut değil mi? Belki farkına varır, belki değişir, belki görür, belki ister, belki, belki, belki....

Bu belkiler hiç bitmez ama gerçekleşmez de... Çok üzücü ama öyle... Siz ne dileseniz, ne isteseniz karşı taraf istemedikçe bu gerçekleşemez. Insanları olduğu gibi kabullenip, kendimizi güvende hissedemediğimiz anda benden bu kadar diyebilmek ve kendini yormamak... Çok iyi olabilirdi...Bunu yapabilen insanlara o kadar özeniyorum ki... 

Ne diye kendinizden sizin farkınızda bile olmayan bir insan için bir şeyler vermeye çabalayasanız ki değil mi? Ne diye olmayacak duaya amin demeye uğraşıyoruz? Anlamsızca bu çabayı niye gösteriyoruz? Karşı taraftan hiç görülmeyen, görülmek istenmeyen, sıfır saygı ve ilgi şeklinde olan iletişim bile sayılmayacak şey için neden bu kadar çaba? Kalbiniz başka bir kalple değiştirilebilir bir varlık ise o kişi için; neden hala tutunmaya çalışmak? Yazarken ve düşünürken çok kolay bunu farketmek , ah birde yaşarken bunu yapabilsek... Birebir karşılaştığımızda da zaten sen bana benim istediğimin karşılığını veremeyeceksin deyip neden yol veremiyoruz ki bu tip insanlara...


Sepette heran değiştirilebilir bir ürün gibi muamele eden insanlara bir gram efor ve bir salise zaman harcamamayı başarmak dileğiyle....







 

Yorumlar

Popüler Yayınlar