Ana içeriğe atla

Nitelikli

Aşkın şarjı var mıdır?

Çok güzel olmaz mıydı? Düşünsenize aşkınız gücü azaldığında hemen koşarak şarja takıyorsunuz ve hoopp yine ilk gün ki heyecanla devam edebiliyorsunuz. Gerçek dünyada bunu yapabilmeyi çok isterdim. Biliyorum ilişkiler böyle bir dinamikle yürümüyor, evet arkadaşlar farkındayım. Merak etmeyin... Sadece bence güzel olurdu. Çünkü gerçekten sevdiğiniz ve birlikte olmaktan mutlu olduğunuz biri var hayatınızda ve ona göre gücünüz azalmış ya da sevmenize rağmen sizin gücünüzün azaldığını hissediyorsunuz. Bunu hemen düzeltme fırsatını istemez miydiniz?   Ben çok isterdim... Belki şarja takma gibi tek bir aksiyon ile işleri yoluna sokamayabiliriz ama her iki tarafta isterse bir yol bulunabilir. Onca vakit ve yaşanmışlıktan sonra hepsini sadece batarya zayıfladı diye çöpe atmak benim kendi adıma yapmayı tercih etmeyeceğim bir şey. Ama tabii karşınızda sizi gerçekten istemeyen biri varsa zaten onca yaşadığınız şey de sadece sizin yaşadıklarınızdan ibarettir. Birlikte yaşadık diye düşündüğü...

Sepetinizde kalp var


İkili ilişkilerde kalbiniz ne durumda? Online alışverişte gibi kalbiniz bir sepette mi dolaşıyorsunuz? Her an başka bir ürünle değiştirilebilme tehlikesi ile başbaşa mısınız?  Karşı taraftan ne gibi bir davranış biçimi alıyorsunuz?  

Kalbinizin her an değiştirilebilir bir ürün muamelesi görme hissi gerçekten hissedebilen, sevebilen, değer verebilen, tanımaya çalıştığı insana en azından insan muamelesi yapıp ona hislerini açan insanlar için çok üzücüdür, bilirim... 

Kalbiniz sepette dolaşma hissini size yaşatan bir insanla ne işiniz var peki? Hep bir umut değil mi? Belki farkına varır, belki değişir, belki görür, belki ister, belki, belki, belki....

Bu belkiler hiç bitmez ama gerçekleşmez de... Çok üzücü ama öyle... Siz ne dileseniz, ne isteseniz karşı taraf istemedikçe bu gerçekleşemez. Insanları olduğu gibi kabullenip, kendimizi güvende hissedemediğimiz anda benden bu kadar diyebilmek ve kendini yormamak... Çok iyi olabilirdi...Bunu yapabilen insanlara o kadar özeniyorum ki... 

Ne diye kendinizden sizin farkınızda bile olmayan bir insan için bir şeyler vermeye çabalayasanız ki değil mi? Ne diye olmayacak duaya amin demeye uğraşıyoruz? Anlamsızca bu çabayı niye gösteriyoruz? Karşı taraftan hiç görülmeyen, görülmek istenmeyen, sıfır saygı ve ilgi şeklinde olan iletişim bile sayılmayacak şey için neden bu kadar çaba? Kalbiniz başka bir kalple değiştirilebilir bir varlık ise o kişi için; neden hala tutunmaya çalışmak? Yazarken ve düşünürken çok kolay bunu farketmek , ah birde yaşarken bunu yapabilsek... Birebir karşılaştığımızda da zaten sen bana benim istediğimin karşılığını veremeyeceksin deyip neden yol veremiyoruz ki bu tip insanlara...


Sepette heran değiştirilebilir bir ürün gibi muamele eden insanlara bir gram efor ve bir salise zaman harcamamayı başarmak dileğiyle....







 

Yorumlar

Popüler Yayınlar