Ana içeriğe atla

Nitelikli

Resimsiz

  Sana yeterince seni seviyorum diyemedim belki. Ama kalabalık bir ortamda gülerken ilk sana bakardım... İçinde sımsıcak hissetiğim o gözlere...   Bu cümlenin benim içimi nasıl yaktığını size anlatamam. Bu kadar basit ama bir o kadar da açık bir şekilde başka nasıl tarif edebilir ki acaba... Ben sana sende baskı uyandırmadan seni seviyorum kelimesini başka nasıl söyleyebilirim ki... İçinizde size çiçek bahçesi açtıran insanın aynı zamanda sizin fırtınalarınızla boğuşma sebebiniz olması nasıl bir duygudur bilir misiniz? Ağzınızdan dökülemeyecek o sevgi sözcüklerinin dökülememe nedeni ile bir o kadar dışarı bağıra çağıra çıkmaya çalışan kelimelerin sahibinin aynı insan olması peki? Belki de bir çok kez içinizden sessizce sevgilim diye haykırdığınız ama yüksek sesle bu kelimeyi söyleyemediğiniz, o insanın bir bakışıyla içiniz titrerken; yeri geldiğinde karşınızdakinin sizin elinizi dahi tutmaktan imtina ettiği bir duruma ne dersiniz? Ve daha niceleri... Bu nedendendir k...
Yorum Gönder
Devamı

Ardında bıraktıklarımız...


Gitmemiz gerekir bazen...Bir yanımız çok acısada belki de o parçayı orada bırakarak gitmemiz gerekir.

İçinizde en ufacık bir dürtü, bir his; size en başından beri aslında söylemeye çalışmıştır. "Yapma bunu, bak sonunda senin canın yanacak" diye. Ama insanoğlu işte illa inanmak istediğinin, görmek istediğinin, olmasını istediğinin peşinden gidip öyle olmamasına rağmen onu o şekildeymiş gibi kabule geçmeye o kadar hazır ve isteklidir ki...

İçten içe bilirsin ki bir şeyler seni rahatsız eder. İçin burkulur, bir kaygı, bir şüphe ama yine de devam edersin. Sonunda da canı yanan, paramparça kalan ve belki de en nadide parçanı onunla bırakıp gitmesi gereken sen olursun. 

Beklersin belki karşındaki senin kırıldığını, üzüldüğünü farkeder diye... Bir ümit bu ya; belki bilmeyerek yapmıştır... Kendini kandırma süresininde sonuna gelirsin sonrasında. Karşındaki insan hiç bir şeyi bilmeyerek yapmamıştır. Gayet bile isteye, gözünün içine baka baka, senin kırılacağını, üzüleceğini adı gibi bildiği halde yapmıştır. Seni düşünmemiştir ki bir saniye bile... Sen ise hala ona bahaneler üreterek aslında kendine zaman kazandırırsın. İstediğin kadar uzatmaya çalış, bir süre sonra gitmen gerektiğini anlarsın acı da olsa. 

İçin acıya acıya uzaklaşırsın... Tıpkı resimdeki gibi belki de kalbini bırakırsın ama yine de uzaklaşırsın...

Sonrası mı? Bilmem... 

Herkes için başka hikayeler, başka sonlar... Belki de son dediğinde başka başlangıçlar, kim bilir...

Ardınızda bıraktıklarımızın kat be kat fazlasını mutlulukla hayatımıza yeniden dahil etmeye ve bu sefer paramparça olmak yerine bütün olabileceğimiz deneyimler yaşama niyetiyle...






 

Yorumlar

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar