Ana içeriğe atla

Nitelikli

Aşkın şarjı var mıdır?

Çok güzel olmaz mıydı? Düşünsenize aşkınız gücü azaldığında hemen koşarak şarja takıyorsunuz ve hoopp yine ilk gün ki heyecanla devam edebiliyorsunuz. Gerçek dünyada bunu yapabilmeyi çok isterdim. Biliyorum ilişkiler böyle bir dinamikle yürümüyor, evet arkadaşlar farkındayım. Merak etmeyin... Sadece bence güzel olurdu. Çünkü gerçekten sevdiğiniz ve birlikte olmaktan mutlu olduğunuz biri var hayatınızda ve ona göre gücünüz azalmış ya da sevmenize rağmen sizin gücünüzün azaldığını hissediyorsunuz. Bunu hemen düzeltme fırsatını istemez miydiniz?   Ben çok isterdim... Belki şarja takma gibi tek bir aksiyon ile işleri yoluna sokamayabiliriz ama her iki tarafta isterse bir yol bulunabilir. Onca vakit ve yaşanmışlıktan sonra hepsini sadece batarya zayıfladı diye çöpe atmak benim kendi adıma yapmayı tercih etmeyeceğim bir şey. Ama tabii karşınızda sizi gerçekten istemeyen biri varsa zaten onca yaşadığınız şey de sadece sizin yaşadıklarınızdan ibarettir. Birlikte yaşadık diye düşündüğünüz her a

Ardında bıraktıklarımız...


Gitmemiz gerekir bazen...Bir yanımız çok acısada belki de o parçayı orada bırakarak gitmemiz gerekir.

İçinizde en ufacık bir dürtü, bir his; size en başından beri aslında söylemeye çalışmıştır. "Yapma bunu, bak sonunda senin canın yanacak" diye. Ama insanoğlu işte illa inanmak istediğinin, görmek istediğinin, olmasını istediğinin peşinden gidip öyle olmamasına rağmen onu o şekildeymiş gibi kabule geçmeye o kadar hazır ve isteklidir ki...

İçten içe bilirsin ki bir şeyler seni rahatsız eder. İçin burkulur, bir kaygı, bir şüphe ama yine de devam edersin. Sonunda da canı yanan, paramparça kalan ve belki de en nadide parçanı onunla bırakıp gitmesi gereken sen olursun. 

Beklersin belki karşındaki senin kırıldığını, üzüldüğünü farkeder diye... Bir ümit bu ya; belki bilmeyerek yapmıştır... Kendini kandırma süresininde sonuna gelirsin sonrasında. Karşındaki insan hiç bir şeyi bilmeyerek yapmamıştır. Gayet bile isteye, gözünün içine baka baka, senin kırılacağını, üzüleceğini adı gibi bildiği halde yapmıştır. Seni düşünmemiştir ki bir saniye bile... Sen ise hala ona bahaneler üreterek aslında kendine zaman kazandırırsın. İstediğin kadar uzatmaya çalış, bir süre sonra gitmen gerektiğini anlarsın acı da olsa. 

İçin acıya acıya uzaklaşırsın... Tıpkı resimdeki gibi belki de kalbini bırakırsın ama yine de uzaklaşırsın...

Sonrası mı? Bilmem... 

Herkes için başka hikayeler, başka sonlar... Belki de son dediğinde başka başlangıçlar, kim bilir...

Ardınızda bıraktıklarımızın kat be kat fazlasını mutlulukla hayatımıza yeniden dahil etmeye ve bu sefer paramparça olmak yerine bütün olabileceğimiz deneyimler yaşama niyetiyle...






 

Yorumlar

Popüler Yayınlar