Ana içeriğe atla

Nitelikli

Kelimelere karşı duygular

"Bir insana değer vermek, özen göstermek, ona kıymetli olduğunu hissettirmekte bir "kültürdür". Bunun eğitimi yoktur. Kitaplarda yazmaz. Yolu "insan olmaktan" geçer." Doğru mu sizce? Karşında sana hisleriyle bakan bir insanla yolunun kesişebilmesi, ona değer vermek, özen göstermek ve en önemlisi de bunu ona doğru hissettirmek gerçekten öğretilebilen ya da sonradan gelişebilen bir özellik değil bence. Bu tamamen kişinin içinde barınan bir olgu. Hisleriyle konuşan bir insan bulmak, bunu net bir şekilde yansıtmak ve hissettirmek... Sadece bir ses dalgasından ibaret olmayan, karşındakine bunu hissettirebildiğin her kelime; kıymetini bilen için o kadar değerlidir ki... Bunun ne kadar özel olduğunun yaşanmadan bilinebileceğini düşünmüyorum.  Peki sadece kelimelerden ibaret olan bir iletişim olsa ama duygu olmasa ya da bu tek taraflı olsa? Bunun duygusu olan için anlamı nedir? Ya da duygusu olmayan için ne ifade eder?  Duygusu olan hep umut eder. Duygusu olmayan ...
Yorum Gönder
Devamı

Silinen anılar

Nasılda sildik gerçekten değil mi o bir zamanlar içimizi okurken sımsıcak yapıp bizde tatlı bir tebessüm yaratan , o belki de üç kelimeden oluşan mesajları...

Hayatımızın bir anında bizim için öncelikli olan, okumadan duramadığımız mesajlari konuşamadan duramadığımız sesler ve onların sahibi olan insanları nasılda silmek , yok etmek zorunda kaldık hayatımızdan...

Bu mecburiyetin nedeni bazen gitmenin zorunlu olduğunu anladığımız kabulleniş, bazen de aslında sizin aklınızın ucundan geçmezken size dayatılan ve sizin uymak durumunda kaldığınız bir talep...Neden her ne olursa olsun içiniz acır; biliyorum... Çünkü benimde acıdı...

Öyle bir acıdır ki... Tekrar tekrar okuyup, defalarca dinlemenize rağmen her seferinde sizi sımsıcak ısıtan o duygulardan vazgeçmek, onların ellerinizin arasından kayarak yok oluşunu izlemek. Bunu gerçekten önemsediğiniz bir insanın sizden gidişine istinaden yapmak durumunda kalmadığınızda aynı duyguyu vermeyecek olan bu vazgeçiş; insanın içine taş gibi oturur.

Geriye dönüp bakamayacak olduğunuz güzel dakikalarınızla veda da kolay değildir zaten dediğim gibi. Ama yapılmalıdır. Hepsinden arınmak gerekir. Arınılmalıdır ki; bir zamanlar içinizi ısıtan şeyler, ayrıldıktan sonra içinizde şimşekler çaktırıp canınızı acıtan şeylere dönüşmesin.

O güzel anları silme zorunluluğu yaratanların yerine; o anlara nice nice güzellerini sizinle birlikte eklemeye hazır olan ve bunun değerini bilen insanlarla ve gözlerinize baktığında sizi gerçekten görmeyi tercih edenlerle karşılaşmak dileğiyle...

Hepimiz için...🙏






 

Yorumlar

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar