Gerçek aşk nedir sizce? Ya da aşktan öte sevgi? İki insan birbirinden önce fiziken etkilenir. Bu ilk adım, bunu biliyoruz. Her ne kadar dış görünüş önemli değil denilse de , bal gibi biliyoruz ki ilk gördüğünde insanın içi ısınmıyorsa ya da kımıldamıyorsa kalbin o iş olmaz demiyorum ama daha yavaş ilerleyeceği kesindir.
Ya sonrası? Nasıl oluyorda belki de sadece miniminnacık bir kımıldama sonrası karşınızdaki insana zamanla içinizde büyüyen bir sevgi ortaya çıkıyor. Peki bu sevginin miktarı önemli mi? Dengesi önemli mi?
Eskiden sorsanız belki cevabım bambaşka olabilirdi. Fakat şimdi ki cevabım net; insan sadece ama sadece kendisiyle aynı seviyede durabilen, birbirini incitmeden, saygıyla ve en ama en önemlisi alma verme dengisini bozmadan yürütebildiği ilişkilerde var olmalıdır. Eğer bu denge bozulursa; işte o zamanla ortaya çıkan, sizin gözünüzden bile sakınarak büyüttüğünüz o sevginiz çöp olur. İlişkinin iki taraflı olduğunu hiç bir zaman aklınızdan çıkarmayın. Ne görürseniz aynı seviyede karşılık vermek, kendinizi koruyabilmek, sınırınızı belirleyebilmek ve karşınızda bu sınırları görüp sizi mutlu etmek için sizinle aynı çabayı sarfedebilecek insanı bulmak herkesin ümidi olsa gerek...
Elleriniz kavuştuğunda içinizde hiç şüphe olmadan sımsıkı tutabildiğiniz, sevginizi karşılığını bulabildiğiniz ve içinizi sımsıcak hissettirecek o insan; işte hayatın en büyük hediyelerinden biridir.
Birbirinizi bulunca bunun kıymetini bilin olur mu? Çok denk gelmiyor artık böyle şeyler çünkü...
Kavuşunca bırakmayın, tam tersi sımsıkı birbirinizi sarın...
Yorumlar
Yorum Gönder