Ana içeriğe atla

Nitelikli

Aşkın şarjı var mıdır?

Çok güzel olmaz mıydı? Düşünsenize aşkınız gücü azaldığında hemen koşarak şarja takıyorsunuz ve hoopp yine ilk gün ki heyecanla devam edebiliyorsunuz. Gerçek dünyada bunu yapabilmeyi çok isterdim. Biliyorum ilişkiler böyle bir dinamikle yürümüyor, evet arkadaşlar farkındayım. Merak etmeyin... Sadece bence güzel olurdu. Çünkü gerçekten sevdiğiniz ve birlikte olmaktan mutlu olduğunuz biri var hayatınızda ve ona göre gücünüz azalmış ya da sevmenize rağmen sizin gücünüzün azaldığını hissediyorsunuz. Bunu hemen düzeltme fırsatını istemez miydiniz?   Ben çok isterdim... Belki şarja takma gibi tek bir aksiyon ile işleri yoluna sokamayabiliriz ama her iki tarafta isterse bir yol bulunabilir. Onca vakit ve yaşanmışlıktan sonra hepsini sadece batarya zayıfladı diye çöpe atmak benim kendi adıma yapmayı tercih etmeyeceğim bir şey. Ama tabii karşınızda sizi gerçekten istemeyen biri varsa zaten onca yaşadığınız şey de sadece sizin yaşadıklarınızdan ibarettir. Birlikte yaşadık diye düşündüğü...

Sonbahar


Sonbaharın gelişi sizi nasıl etkiler? Ben genelde tuhaf bir hüzünle kaplanırım. Tabii zamanın manidar yaşanmışlıklarıyla birlikte iyice içimde bir gariplik... Her yaz öyle veya böyle içimde yeşeren sevinç, ferahlık ve belki de hafif tatlı bir heyecan sonbaharın gelişiyle istisnasız bronzlaşır.

Yemyeşil yaprakların kurumasına mı üzülsem, yaşanmışlıkların hep bu sonbahar mevsiminde daha da bir hüzünle aklıma gelmesine mi ? Yoksa aslında içten içe hayranlıkla ağaçların renk değiştirmesine, o yaprakların ahenkli bir uyumla nasılda değişip dökülmesinden zevk aldığımı mı itiraf etsem bilemiyorum. 

Diyorum ya ben her sonbaharda bir garip olurum. Bir buruk, bir tatlı, biraz da romantik ama en çokta hüzünlü...Sonbahar hüzünü ve romantikliği aynı anda yaşatan tek mevsim bana. Çok romantik olmaz mıydı minnoşlarım elele dolaşmak yaprakların arasında... Aynı yürüyüş tek başına ise tam bir hüzün bulutudur. İçimde hep hüzünlü bitişlerin hislerini uyandırır. Bitişin bir şekilde getirdiği huzurun yanında acılarda belirir görüntüde hemen. 

Bitmiş hikayeleri nedense hep sonbaharla birleştirmiş olan beynim, her ayrıntıyı tek tek özenle bana hatırlatır. İyisiyle kötüsüyle tüm yaşanmışlıklar film şeridi gibi geçer gözümün önünden. Evet, belki eskisi gibi değildir bana dokunuşları ama ordalar ve hep orada olacaklar. Zaten insanların hep "ben unuttum gitti" cümlesini hiç anlamamışımdır. İnsan unutmaz sadece önemsizleştirir, değersizleştirir bir şekilde nötr bakabilmeyi öğrenir ama asla unutmaz. 

Bu mevsimin en çok romantik kısmının keyfini sürebilmek dileğiyle...






 

Yorumlar

Popüler Yayınlar