Ana içeriğe atla

Nitelikli

Kelimelere karşı duygular

"Bir insana değer vermek, özen göstermek, ona kıymetli olduğunu hissettirmekte bir "kültürdür". Bunun eğitimi yoktur. Kitaplarda yazmaz. Yolu "insan olmaktan" geçer." Doğru mu sizce? Karşında sana hisleriyle bakan bir insanla yolunun kesişebilmesi, ona değer vermek, özen göstermek ve en önemlisi de bunu ona doğru hissettirmek gerçekten öğretilebilen ya da sonradan gelişebilen bir özellik değil bence. Bu tamamen kişinin içinde barınan bir olgu. Hisleriyle konuşan bir insan bulmak, bunu net bir şekilde yansıtmak ve hissettirmek... Sadece bir ses dalgasından ibaret olmayan, karşındakine bunu hissettirebildiğin her kelime; kıymetini bilen için o kadar değerlidir ki... Bunun ne kadar özel olduğunun yaşanmadan bilinebileceğini düşünmüyorum.  Peki sadece kelimelerden ibaret olan bir iletişim olsa ama duygu olmasa ya da bu tek taraflı olsa? Bunun duygusu olan için anlamı nedir? Ya da duygusu olmayan için ne ifade eder?  Duygusu olan hep umut eder. Duygusu olmayan ...

Yorgunum



Yorgunluk... Her şeyden ve herkesten yorgunluk...

Bir zamanlar kendini anlatmaya çabalayan insandan geriye sadece yorgunluk kaldı. Artık ne eskisi gibi kendimi anlatmak için; ne de canımı acıtanlara niye bunu yapıyorsunuz diye soracak gücüm kalmadı. Sadece ama sadece dürüst ve gerçek bir his peşindeyken insanların çeşit çeşit yaralarına çarpmak ve belki de en çok kendi canının acımasından bitkin durumda kalmak...

Son dönem hayat özeti:

Yorgunluk

Hayat enerjisinin kıymeti bilinmeli ve kimse için kaybedilmemeli...
Belki bir gün başarırız ne dersiniz?






 

Yorumlar

Popüler Yayınlar