Ana içeriğe atla

Nitelikli

Kelimelere karşı duygular

"Bir insana değer vermek, özen göstermek, ona kıymetli olduğunu hissettirmekte bir "kültürdür". Bunun eğitimi yoktur. Kitaplarda yazmaz. Yolu "insan olmaktan" geçer." Doğru mu sizce? Karşında sana hisleriyle bakan bir insanla yolunun kesişebilmesi, ona değer vermek, özen göstermek ve en önemlisi de bunu ona doğru hissettirmek gerçekten öğretilebilen ya da sonradan gelişebilen bir özellik değil bence. Bu tamamen kişinin içinde barınan bir olgu. Hisleriyle konuşan bir insan bulmak, bunu net bir şekilde yansıtmak ve hissettirmek... Sadece bir ses dalgasından ibaret olmayan, karşındakine bunu hissettirebildiğin her kelime; kıymetini bilen için o kadar değerlidir ki... Bunun ne kadar özel olduğunun yaşanmadan bilinebileceğini düşünmüyorum.  Peki sadece kelimelerden ibaret olan bir iletişim olsa ama duygu olmasa ya da bu tek taraflı olsa? Bunun duygusu olan için anlamı nedir? Ya da duygusu olmayan için ne ifade eder?  Duygusu olan hep umut eder. Duygusu olmayan ...

Bitmeyen koyun yapmışlar


Hani insanın aklına bir şey düşer sonra bir şey daha sonra bir şey daha derken sürekli kafanda dönen duran bir ton hikaye ile başbaşa kalırsın. Gündüzü ayrı gecesi ayrı...

Düşünmek... 
Düşünmemek mi lazım sizce?
İnsan düşünmeden yapabilir mi peki? Ben yapamıyorum sanırım. Deniyorum ama pek başarılı olduğum söylenemez. Başaran sırrını paylaşır ise sevinirim...



Dertten, mutsuzluktan, huzursuzluktan, belirsizlikten, güvensizlikten koyun saymak yerine daha nasıl güzel planlar yaparım da mutlu olurum diye düşünmeye, yüzündeki gülümseme gitmediği için uyuyamamaya , heyecandan, sevinçten düşüncelere, hayaller kurmaya inşallah. O da olur belki kim bilir?








 

Yorumlar

Popüler Yayınlar